sevemeyen çocuk

ali 8-9 yaşlarında bir çocuktu. nefret ediyordu; diğer çocuklardan, kedilerden, derslerden, bisikletlerden, akla gelebilecek her şeyden. bütün gün kaşları çatık geziyordu. arkadaşları vardı tabi, okul arkadaşları. ama onları da sevmiyordu. onların oyunlarına katılmıyor, tennefüslerde sırasında öylece oturup duruyordu. sevmiyordu işte.

bir gün hastalandı, muhtemelen grip. öksürük, ateş, eklem ağrısı, mide bulantısı. hastaneye götürdü annesi. uzun süre muayene etti doktor, yüzünde şaşkın bir ifade vardı, bir şey olması gerektiği gibi değildi sanki, bir akciğer filmi istedi. annesi korktu, ali korkmuyordu. gittiler, filmi çektirip geri geldiler. doktor filmi incelemek istedi, aldı, ışıkta baktı... ve bayıldı.

gerçek ortaya çıktığında herkes çok şaşkındı: ali'nin bir kalbi yoktu! onun yerine lastik bir pompa vardı sadece. peki bu nasıl olabilirdi? kimine göre organ mafyasının işi, kimine göre tanrının mucizesi.

kısa bir sürede ünlü oldu; gazeteler, dergiler, televizyon kanalları onunla röportaj yapmak için birbirleriyle yarıştı, ailesi bu işten iyi para kazandı.

ama o zaten sevmiyordu ki bunları.